Woensdagnamiddag had ik een afspraak voor een gesprek met Tom Cocle hoofdredder op het strand van Blankenberge. Persoonlijk heb ik een grote bewondering voor deze mensen (strandred(d)(st)ers) die ieder dag paraat zijn om de bewaking en beveiliging van de zwemmers en baders op zich te nemen. Tijd dus voor een gesprek met deze sympathieke man.
Tom je bent nu reeds 16 jaar hoofdredder op het strand van Blankenberge en mijn eerste vraag is dan ook:” bevalt deze job je nog steeds?”

Mijn vorige job was op intensieve zorgen en spoedgevallen Blankenberge . Toen de vraag van de toenmalige burgemeester (Monset) kwam heb ik geen moment geaarzeld om deze job te gaan doen in opvolging van Gaston Samson die op pensioen ging. Ik moet eerlijk bekennen dat ik dit me nog geen moment heb beklaagd dat ik toen deze job heb aangenomen dus ze bevalt me nog steeds. Eigenlijk is dit geen job maar eerder een roeping of zelfs een levenswijze. Het is zeker geen negen tot vijf job, we draaien bijzonder veel uren vooral in het seizoen. Het is de zon die bepaald welke werkschema’s we uitvoeren. Het is een boeiende job, iedere dag  anders en ben mijn eigen baas bijgestaan uiteraard door een goed en uitgebalanceerd team..

Hoe ziet een dag van de hoofdredder eruit?

rond 9u a 9u30 beginnen vaak nog wat papieren ophalen op het stadhuis, naar hier komen eventuele mails beantwoorden. Rond 10u-10u30 komt het personeel toe en gaan de badzones open, dan bekijk ik de activiteiten van de dag samen met het team (vaste kern) en wordt de planning gemaakt  de ene dag is dat zus de andere zo geen enkele dag is dezelfde. Is het een mooie zonnige dag dan zijn al heel snel de boten op het water. Is het een mindere dag dan beginnen we met een training, net als deze ochtend hebben we samen met de jobstudenten reeds vlotjes 2.5 km gezwommen. We trainen zo veel mogelijk en zitten zo weinig mogelijk op onze stoel.

Met hoeveel redders zijn jullie en over welke afstand bewaken jullie het strand van Blankenberge?

Er is ongeveer een 2,2 km bewaakte zone waaronder ook de surfklub (achter de pier) die we mee bewaken. Vanaf Mei tot eind Juni voeren we deze taak uit met zeven vaste redders en in juli en augustus komen er vijfendertig jobstudenten bij per maand en worden we ook bijgestaan door drie dokters. Binnen de kern van zeven zitten drie A1 verpleegkundigen en vanaf eind Augustus tot het derde weekend van september zijn het die zeven die instaan voor de bewaking.

Hoe is de samenwerking tussen de strandreddingsdienst en de vrije Blankenbergse zeereddingsdienst?

Die samenwerking verloopt uitstekend aangezien ikzelf zeven jaar meegedraaid heb bij de vrije Blankenbergse zeereddingsdienst kennen wij deze mensen heel goed. We weten bijgevolg van elkaar wat we kunnen verwachten maar ook wat onze kwaliteiten en zwaktes zijn. Na het seizoen zijn zelfs sommige van onze jobstudenten bij deze dienst actief als vrijwilliger. Het is een voorbeeld voor anderen en sommige gemeenten benijden onze optimale samenwerking met ALLE hulpdiensten. Ook met het 40e (Seaking) hebben we een heel goede band regelmatig bezoeken wij hen en zij ons.

Nog een paar dagen en de vakantie zit erop kan je een evaluatie maken over de interventies waaronder ook verlopen gelopen kinderen?

Wat de problematiek betreft van de verloren gelopen kinderen hebben wij als eerste badstad de Maya- en Wieckie de viking bandjes als pilootproject gelanceerd in samenwerking met studio 100 een twee jaar geleden. Mede door het feit dat de vriendin van Gert Verhulst hier op de dijk een café uitbaatte en hij hier dikwijls op de dijk vertoefde  zijn we al snel tot een overeenkomst gekomen om dit project samen op te zetten. We merken dat de kinderen nu veel vaker een bandje om hebben en ook de nieuwe beachhouses (grote gele paviljoenen) op het strand zijn goeie  herkenningspunten voor de kinderen. Er lopen er ongeveer driehonderdvijftig per seizoen verloren maar we slagen er steeds in om deze met hun ouders te verenigen. Ook de opvang is belangrijk want soms verblijven er kinderen een paar uur in de post, dan wordt er een drankje aangeboden of kunnen ze kleuren of t.v kijken. we doen er alles aan om deze kinderen gerust te stellen terwijl we op zoek gaan naar hun ouders.

Hoe zit het met de politionele bevoegdheid van sommige redders en moeten jullie daar veel gebruik van maken?

Ik heb dat niet, en ik ben daar ook geen voorstander van gaat Tom verder omdat ik vind dat een redder een redder en een politieagent een politieagent is. Het bureau van de politieagente (Carine) bevind zich anderhalve meter van mij en de samenwerking verloopt ook daar uitstekend. Vele kustgemeenten zouden graag de positie hebben die wij bezitten d.w.z een bestendig politioneel toezicht en dat is wel nodig. Vooral de communicatie van de politie over land gaat digitaal, terwijl het op het water over VHF gaat. Door de permanente aanwezigheid van Carine is dat communicatieprobleem dan ook volledig opgelost.

In het seizoen verblijft hier z’on dertigduizend man en krijgen we ook met de problemen van een grootstad te maken zoals diefstal, dronkenschap, zedenfeiten je kan het zo gek niet bedenken of het gebeurd. Als wij de politie bellen (bij afwezigheid van Carine bijvoorbeeld) dan worden wij prioritair behandeld en wordt er massaal uitgerukt omdat ze weten dat het om ernstige feiten gaat. Ook is er op regelmatige basis overleg met de zonechef Hans Quaghebeur en ook deze samenwerking werkt uitstekend! 

Waar ergeren jullie als strandredder het meeste aan?

Vuilnis is onze grootste ergernis als we zien welke inspanning onze technische dienst iedere morgen levert om het strand proper te krijgen en als je dan ziet hoe snel de mensen het weer bevuilen ondanks het plaatsen van tweehonderdveertig afvalbakken op het strand. Dat strand is onze werkomgeving en we lopen meestal op blote voeten…Er zijn zelfs mensen die hun brandende sigaret op het strand gooien zonder ze uit te doven als je daar dan als redder op trapt leidt dat vaak tot een paar dagen werkombekwaamheid en moet er in vervanging voorzien worden. Vuilnis is zeker een probleem maar ook de taal begint meer en meer een groot probleem te worden. Vroeger trokken wij ons uit de slag met een mondje Frans, Engels, Duits…Maar als het zoals tegenwoordig het Kroatisch, Kosovaars, Pools of Arabisch is dan wordt dat naast vuilnis een bijkomende grote frustratie..

Over welke reddingsmiddellen beschikken jullie?

We beschikken momenteel over zeven reddingspaviljoenen die werken met zonnepanelen, bijgevolg hebben onze mensen daar nu een klein frigootje in. Ook zijn er nu een aantal stopcontacten voorzien zodat we de radio’s kunnen opladen en de mensen hun gsm of andere apparaten. Er is ook een digitaal scherm in voorzien waar de badgasten info krijgen over het weer, watertemperatuur, golfhoogte enz… Dat staat nog redelijk in zijn kinderschoenen maar daar zijn we volop mee bezig. Kortom deze reddingspaviljoenen zijn een hele verbetering tegenover vroeger ook naar functionaliteit en oriëntering werkt dit perfect. Verder beschikken we over twee jeeps, een clubkar (veredelde golfwagen), een jetscooter en vier boten.

De jetscooter is de laatste nieuwe aanwinst waar we reeds sinds het jaar 2000 naar vroegen en eindelijk hebben we hem gekregen van de intercommunale. We hebben met deze scooter al heel wat getraind op 2 maanden ongeveer 100 uren en hij voldoet aan al onze eisen zelfs met 9bft wind zijn we buiten geweest zonder noemenswaardige problemen. Het grote voordeel is dat je niemand kan kwetsen met een draaiende schroef want die is er niet en ook de geringe diepgang (30cm) is een enorm voordeel. . Een groot nadeel aan de jetscooter is het patrouilleren als je bedenkt dat we acht uur op een boot zitten dat is nog te doen maar acht uur op een jetscooter dat is al heel wat moeilijker. Ook de snelheid (105 km/u) is bij dringende interventies een enorm voordeel. We hebben in de plaats één boot moeten inleveren maar ik denk dat we nu over een goede capaciteit aan middelen beschikken om ons reddingswerk naar behoren te vervullen.

Het seizoen zit er bijna op wat doet een hoofdredder buiten het seizoen?

Ik ben voor 65% van mijn job hoofdredder, maar we zijn eigenlijk strand-en reddingsdienst. Dus al wat je ziet van beachbars , stoelen die verhuurd worden en strandcabines kortom alle activiteiten op het strand worden in de winter reeds toegewezen. Deze aanvragen worden in de winter bekeken en vastgelegd zodat we in de zomer niet moeten beginnen te improviseren.

Er wordt dan een draaiboek opgesteld en dat wordt dan ook gevolgd. Bvb Beachland wordt in de winter aangevraagd, de concessies worden aangegaan enz… Dus alles wordt al geregeld om in de zomer niet voor verrassingen komen te staan. Ook verder trainen met de jetscooter om zoveel mogelijk ervaring op te doen en certificaten te bekomen. Voor mezelf zou ik graag het certificaat van instructeur willen behalen. In de winter doe ik vooral administratief werk en ook wat meer tijd doorbrengen met vrouw en dochter en ook eens op reis gaan met hen, want dat zit er in het seizoen echt niet in.

Tenslotte, welke raad zou je de badgasten alsnog willen meegeven?

Geniet maar wees ervan bewust dat de zee geen zwembad is en er verraderlijke (onder) stromingen kunnen ontstaan zelfs als de zee omzeggens plat is. Ga steeds in de bewaakte zones zwemmen en sla de raadgevingen van de redders niet in de wind. De dodelijke slachtoffers die we bijna ieder jaar hebben treffen we altijd aan in de onbewaakte zones. Per jaar worden er ongeveer 26 mensen uit het water gehaald in bewaakte zones met goede afloop en een viertal in de onbewaakte zones meestal met dodelijke afloop.

Ga ook niet zwemmen buiten de uren van de bewaakte zones en zeker niet ‘s nachts. Ook het diepe putten graven is een problematiek die onderschat wordt. En als je als volwassene een diepe put graaft met de kinderen gooi deze dan steeds terug dicht voor het verlaten van het strand. Op die manier vermijd je dat andere kinderen zonder volwassen begeleiding in diezelfde put springen en deze bedolven worden omdat de put het begeeft. Kinderen kan je heel snel reanimeren maar meestal overlijden ze een paar dagen later dan toch aan pneumonie. Dus voorkomen is beter dan genezen!

Wij willen langs deze weg de mensen van de reddingsdienst Blankenberge namens onszelf en de vele badgasten van harte danken voor hun inzet om voor ons het baden in zee zo aangenaam, prettig en veilig mogelijk te maken. Wil je deze mensen steunen dan kan je bij de redders een prentbriefkaart kopen met een foto van de ganse groep en dit voor twee euro. Mensen die zich geroepen voelen om ook strandredder te worden die kunnen steeds terecht op de webstek van wobra.be. Ten slotte willen wij hoofdredder Tom Cocle en zijn adjunct Tim Blomme van harte danken voor hun bijdrage aan dit interview en bij leven en welzijn tot volgend jaar! ( Meer foto’s via onze Facebook – Klik hier )

(Adjunct-hoofdredder Tim Blomme met de ganse ploeg van Augustus)