-Antwerpen zondag 6 januari 2019- Het nieuwjaarsconcert van André Rieu in het Sportpaleis was afgelopen zondag volledig uitverkocht. Duizenden fans hielden eraan om aanwezig te zijn bij zijn eerste concert op Vlaamse- en bij uitbreiding op Belgische bodem. Het concept van André en zijn Johan Strauss orkest is zowel eenvoudig als subliem; “Klassieke muziek op een makkelijke, speelse, humoristische manier toegankelijk maken voor iedereen”. Hij slaagt er op deze wijze wonderwel in om niet klassieke muziekliefhebbers moeiteloos naar zijn concerten te krijgen.

Iets over 20u gingen de lichten uit en verscheen André alleen op het verlicht podium. Daarna gingen de lichten terug aan en kwamen van alle kanten de muzikanten vrolijk zwaaiend met hun instrumenten richting podium gestapt. Dit onder luid handgeklap van het publiek op de maat van de gespeelde muziek. Eens iedere muzikant zijn plaatsje opgezocht had en André iedereen had welkom geheten kon het nieuwjaarsconcert in Antwerpen beginnen. Na het eerste nummer stelde André een paar medewerkers voor uit zijn orkest die meer dan één muziekinstrument bespeelden.

Supertrots was hij op de aanwezigheid van Frank Steijns één van zijn orkestleden die zelfs de beiaard kon bespelen. Een beiaardier die zit meestal hoog boven in een klokkentoren, waar hij zijn muziek laat galmen over de stad. Dat is natuurlijk een probleem om dergelijk instrument binnen in het Sportpaleis te krijgen. Maar ook daar had André Rieu een oplossing voor gevonden want plots werd er een heuse klokkentoren het podium opgereden met klavier. Weliswaar een klokkentoren in miniatuurversie maar toch groot genoeg om er een complete mini beiaard in onder te brengen (zie foto). 

Frank bracht iedereen in vervoering met zijn uitvoering op beiaard van het nummer:”Concierto de Aranjuez. Daarna ging hij nog een uitdaging aan met Marcel Falize op xylofoon om te weten wie het snelste kon spelen bij het bekende nummer :”Cirkus Renz”. Deze wedstrijd bleef onbeslist want beiden speelden even snel, een streling voor oor en oog. Je kon er maar één conclusie uit trekken en dat was dat beide mannen in hun discipline topmuzikanten mogen genoemd worden. Nadien konden we ook kennismaken met drie tenoren in de personen van Bela mavrak, Gary Benett, Serge Bosch zij verrasten het publiek met o.a het nummer:”Nessun Dorma.

Tussen de vocale nummers door kregen we ook nog instrumentale pareltjes te horen van het volledige orkest. Bij het nummer “The Snow Waltz” kwam er zowaar sneeuw vanuit het dak naar beneden en werden de eerste rijen toeschouwers bedekt onder een dikke laag “sneeuw” hilariteit alom bij de andere sneeuwvrije toeschouwers. De daaropvolgende sopranen Donij Van Doorn, Anna Majchrzak en christina Petrou bewezen andermaal dat ze kunnen zingen. Een echt kippenvel moment kwam eraan toen Teun Raemaekers op sublieme wijze op zijn panfluit het mooie “Lonely Shepherd” vertolkte. 

De pauze moest even verlengd worden door nog laattijdige toeschouwers want André moest zeker zijn dat alle gangen vrij waren. Toen alle stoelen op het middenplein opnieuw bezet waren werd er een wals ingezet, op dat moment traden 150 dansparen op in de vrijgekomen gangen om daar de wals in al zijn glorie te demonstreren. Er waren zelfs rolstoeldansers bij, ook zij droegen op die manier hun steentje bij om het publiek te laten genieten van de Weense wals. De dansparen waren afkomstig uit Nederland, belgië en Duitsland. Het Russisch Trio St. Petersburg nam daarna plaats op het podium en speelden “Poliushko Polie. Met het afsluitende wereldberoemde “Kalinka” zat de sfeer er opnieuw helemaal  in, samen met begeleidend handgeklap en geneurie van het ganse sportpaleis.

Na de samenzang van de mannelijke tenoren en de vrouwelijke sopranen werd het stilaan tijd om dit fantastisch nieuwjaarsconcert af te sluiten. André werd bedankt voor deze prachtige muzikale avond met een grote bos bloemen, terwijl zijn orkest genoot van een welverdiend glaasje bubbels. Op dat moment viel er geen sneeuw naar beneden maar tientallen ballonnen wat het geheel nog feestelijker maakte. Ook de 150 dansparen kwamen opnieuw het sportpaleis binnen om op hun beurt afscheid te nemen van de enthousiaste toeschouwers. We kunnen besluiten met een citaat van André zelf er mogen muren gebouwd worden of grenzen gesloten, muziek overstijgt alle grenzen”. Daar kunnen we ons na dit prachtig concert alleen maar bij aansluiten. Bedankt André en bij leven en welzijn tot volgend jaar.

voor meer foto’s klik hier

Voor de speeldata van André Rieu kan je terecht op de officiële webstek: https://www.andrerieu.com/nl

-Hasselt Zaterdag 22 december- Het Weihnachtsfest der Volksmusik was voor het eerst te gast in het Ethias theater in Hasselt.
Weihnachtsfest der Volksmusik maakt in december opnieuw een kersttournee langs de mooiste theaterzalen van Nederland en kwam voor het eerst ook naar Vlaanderen. Het Ethias theater in Hasselt viel deze eer te beurt om deze prachtige show te mogen ontvangen.

Iets na 20u gaf gastpresentator Wijbrecht Van De Sande de aftrap van het Weihnachtsfest der Volksmusik. In nederland bestaat deze traditie al een hele tijd in tegenstelling tot bij ons, waar dit niet bestaat. Zoals steeds bij iets nieuws is dan ook de vraag:”hoeveel mensen er voor deze eerste editie zouden opdagen”?. toen de show van start ging waren er toch tussen de 400 a 500 toeschouwers komen opdagen. Wat gezien de eerste keer toch al een klein succes mag genoemd worden.

De eersten die Wijbrecht mocht aankondigen waren Die Stimmen der Berge. De voormalige leden van de Regensburger Domspatzen en finalisten van de Grand Prix der Volksmusik weten als geen ander hoe kerst muzikaal moet klinken. En dat was ook te merken aan het enthousiasme uit de zaal. De handen gingen vlot op mekaar op het ritme van de muziek.

Daarna was het de beurt aan de presentator Stefan Mross van het pogramma ‘Immer wieder Sonntags’, één van de populairste en meest geliefde muziekprogramma’s van de Duitse televisie. Hij bracht buiten zijn beroemde kerstprogramma ook zijn trompet mee. Wat hij daarop liet horen bezorgde menig toeschouwer kippenvel. Hij vertelde ook zittend vanuit een zetel het verhaal van de vier kaarsen. Weliswaar in het Duits. Wij vertaalden het naar het Nederlands;

Ooit waren er vier kaarsen.
De eerste kaars zei: “Mijn naam is Vrede. Maar er is nog steeds oorlog.”En de kaars ging uit. De tweede kaars zei: “Mijn naam is Geloof. Maar de mensen lopen bij mij weg.”En de kaars ging uit. De derde kaars zei: “Mijn naam is Liefde. Maar de  mensen vergeten mij. Ze houden niet meer van elkaar, alleen nog maar van zichzelf.”
En de kaars ging uit.

Een kind liep de kamer in. Hij zag dat drie van de vier kaarsen niet brandden, en hij begon te huilen. De vierde kaars zei: “Kind, huil niet. Maak je geen zorgen. Ik brand nog steeds. We kunnen met mijn vlam de andere kaarsen weer doen branden. Mijn naam is Hoop.” Dit was echt een verhaal volledig in het teken van Kerstmis waar iedereen ademloos naar luisterde en stil van werd.

Voor de ultieme kersfsfeer was je bij de daarop volgende formatie
Zillertal Pur zeker aan het goede adres. het traditionele ‘Anklöpfen’ een traditie in het zillertal. Mannen in traditionele klederdracht gaan van deur tot deur om daar kerstliederen te zingen voor de bewoners. Je kan het een beetje vergelijken met driekoningen zingen bij ons, maar door volwassenen en op kerstdag.

Voor de pauze was het nog de beurt aan de enige vrouwelijke artieste
Melanie Payer, De enige dame uit het gezelschap. Een nieuwe ster in deze muziekbranche. Haar carrière gaat momenteel als een raket in Duitsland en Oostenrijk. Ze was reeds in alle grote televisieshows te gast en vandaag dus in Hasselt. Haar “Ave Maria” bezorgde iedereen voor de tweede keer keer kippenvel. Na de pauze kwamen alle artiesten nog eens terug. Daarna werden ze door Wijbrecht nog éénmaal op het podium geroepen onder daverend applaus en een staande ovatie van de toeschouwers.

Het weinachtfestival werd afgesloten met een samenzang van het mooie “Sille Nacht”. Dit wereldberoemde nummer werd trouwens geschreven door een priester uit het Zillertal. Als we één conclusie kunnen trekken van deze avond dan is het wel dat de thuisblijvers ongelijk hadden. Voor diegenen die echt van Volksmusik houden op 14 Maart 2019 komt Stefan Mross met zijn pogramma ‘Immer wieder Sonntags’, dat zal opgenomen worden in het Ethias Theater. En voor zij die er graag hadden bijgeweest op het weinachtfest der Volkmusik die noteren alvast 20 december 2019 in hun agenda. want dan gaat de 2e editie van het Weinachtfest Der Volkmusik door in het Ethias Theater in Hasselt.

Meer foto’s klik hier