De Vlaamse Visveiling maakt vandaag haar jaaromzet en cijfers bekend. vzw Climaxi wil van deze gelegenheid gebruik maken om een staat van de vis en de visserij te publiceren. Op basis van recente gegevens bevelen we de consument ook een aantal vissoorten aan die recent als ‘voldoende aanwezig’ geklasseerd werden door wetenschappers van het ILVO. In tegenstelling tot andere pogingen kiezen we hierbij uitdrukkelijk voor vis uit de nabijheid.

Climaxi is niet overtuigd van de import van een aantal kweekvissen als pangasius, zalm, scampi’s enz… en verwerpt daarom labels als MSC en ASC. Kweekvis heeft soms méér wilde vis als voeding nodig dan de massa die gekweekt wordt. Dikwijls worden chemicaliën gebruikt en zelfs bij de biosoorten is kweekvis een probleem: bij ontsnappingen treden vaak epidemieën op die ook de wilde vis aantasten. Uiteraard zijn er goede recente initiatieven waarbij biokwekerijen op het land opgericht worden. Tropische vissoorten worden van te ver aangevoerd (Tilapia, Victoriabaars). Van anderen (tonijn) is het veelal onduidelijk over welke soort het gaat. Tonijn (vooral in blik) blijft een Europese topper met een consumptie van 2 kg. Per persoon. Wij vragen de consument dus deze soorten links te laten liggen.

Climaxi kiest voor ‘inheemse’ vissoorten en wijst op het belang van een goede vishandelaar. Koop je vis op de markt of in de kleinhandel en zoek een handelaar die zijn vis kent en weet van waar die afkomstig is. Mijdt grootwarenhuizen: ze gaan enkel af op labels en verkopen vissoorten die duizenden kilometers de wereld rondzwerven. Een aantal onder hen (vb. Albert Heyn) kwam recent nog in opspraak voor het toevoegen van water aan diepvriesvis.

Uit de nieuwe gegevens die tijdens een studiedag van de NV Pintafish bekend gemaakt werden door ILVO (http://www.vliz.be/nl/multimedia/onze-kust?album=4831) kan men de stand van het visbestand afleiden.

Mits een beetje vereenvoudiging gaan we er van uit dat volgende vissoorten voldoende aanwezig zijn in de Noordzee: Bot, Griet, Pladijs, Schar, Haring, Scharretong, Hondshaai, Rode Poon, Schelvis, Zeeduivel, Steenbolk, Zeewolf, Stekelrog, Tongschar e.a.

Een aantal soorten blijft onvoldoende aanwezig: zandrog, gevlekte rog, zeebaars, gestreepte zeebarbeel, tarbot, kabeljauw.

Kabeljauw gaat wat vooruit vlak voor onze deur maar blijft elders een vissoort waarvan de aanwezige biomassa niet in orde is. Opvallend is dat de populaire zeebaars het begint slechter te doen en dat de tong wel wat recupereert maar achteruitgaat in de Ierse Zee. Rond beide soorten beperkte Europa ook de quota, al blijft ook dit systeem voor ons vrij dubieus. Roggen zijn moeilijk uit mekaar te houden en enkel de stekelrog doet het goed. Voor al deze soorten is het dus aangewezen ten rade te gaan bij een goede vishandelaar, die je betrouwt en waarbij je kan vragen van waar de vis komt. Zeebaars van kleine vissers wordt vb. internationaal welk getolereerd. De vangstmethode (dikwijls met de lijn) is zéér selectief én het gaat om een flink deel van het inkomen van deze kleine spelers.

STAND VAN DE VISSERMAN

Door de dalende brandstofprijzen en aangroeiende bestanden (Pladijs) was dit jaar geen slecht jaar voor de Belgische reders en vissers. Structureel blijft het probleem evenwel hetzelfde: een veiling die teveel macht heeft, de prijszetting die niet altijd meevalt en alles behalve fair kan genoemd worden, een krimpende Europese vismarkt (http://us1.campaign-archive1.com/?u=7d70f17c7740ec2e5c0bca188&id=fa481e93b7&e=ca8eb8cde6) én een onaangepast overheidsbeleid. Europa voert grotendeels in, mogelijkheden genoeg dus.

De kwestie van het elektrisch vissen is nog altijd niet beslecht. Een aantal wetenschappers roemen de voordelen (minder bodemberoering), anderen wijzen op de gevaren (betere bevisbaarheid van ontoegankelijke gebieden). Elektrisch vissen blijft verboden, maar Nederlanders kregen tachtig uitzonderingen.

In Zeebrugge gaat de gevreesde importhub van pangasius niet door, maar wordt er gedacht aan het centraliseren van de invoer van de even gecontesteerde zalm. Op Europees vlak stijgt de consumptie van zalm, terwijl die van pangasius blijft haperen.

Climaxi verwelkomt de verdere groei dit jaar van LIFE, een Europese organisatie van kleine visses: Low Impact Fisherman (http://lifeplatform.eu) en erkent dat er ook in de Belgische Visserijwereld voortdurend inspanningen gebeuren om ecologische stappen vooruit te zetten. Ook in 2016 willen we verder actief zijn voor een ecologische én sociale visserij. Dit o.m. door te proberen een derde Fish&Run-documentaire te lanceren die nagaat wat de effecten zijn van de Europese discardban (verbod op teruggooi) die vanaf 2016 in voege gaat. Daar zoeken we nog even financiële middellen voor.