-Lennik- Veel volk op gespreksavond Darya Safai dat mag je zeker zeggen. De afdeling N-VA Lennik houd vast aan de traditie om net voor het groot verlof nog een activiteit te houden voor de leden met een spreker. Na sprekers als Siegfried Bracke, Peter De Decker, Luckas Vander Taelen was het gisteren (woensdag 21 juni) de beurt aan de Iraans-Belgische Daray Safai. Afspraak was om 19.30u op de prachtige locatie van de Meiseniersschuur in Sint-Kwintens-Lennik. Toen we die locatie betraden werden we aangenaam verrast door de zusjes Van Hassel begeleid door een muzikant op orgel die enkele liedjes te beste gaven om de gasten te verwelkomen.

Daarna werden we verwacht in de grote schuur waar Darya zou spreken. Darya Safai was laatstejaarsstudent tandheelkunde aan de universiteit van Teheran in 1999, toen ze na haar deelname aan een studentenmanifestatie gearresteerd werd en in de gevangenis belandde. Ze vluchtte en woont nu in België waar ze blijft strijden voor vrouwenrechten. Een opgemerkte actie was haar protest tijdens de Olympische Spelen om Iraanse vrouwen toe te laten sportmanifestaties bij te wonen. Ze werd door N-VA gehuldigd met de Ebbenhouten Spoor, een trofee voor nieuwe verdienstelijke Vlamingen. In de Senaat werd ze gehuldigd door de Vrouwenraad.

Het was federaal parlementslid Kristien Van Vaerenbergh die Daria mocht verwelkomen en inleiden, daarna was het aan haar zelf om de vele aanwezigen toe te spreken. Ze had maar 5 minuten nodig om iedereen met open mond te laten luisteren naar haar ontstellende verhalen over de vrouwenrechten in Iran. Zolang Iran nog een koninkrijk was ging alles nog goed maar het was pas toen de Sha na jaren ballingschap terugkeerde naar Iran en daar de macht nam dat het steeds somberder en somberder werd voor de vrouwenrechten in dat land. De jonge meisjes werden toen verplicht om een hoofddoek te dragen en monotome lange klederen te dragen. weg de frivole kleren en rokjes, weg vrijheid van de meisjes en vrouwen.

Iran werd meteen honderden jaren terug gekatapulteert in de tijd en wat nog veel erger was, de vrouwenrechten bestonden niet meer! De vrouwen mochten nog enkel doen wat hun mannen wilden of toelieten en dat was voor Darya nu net de druppel te veel! Zij werd een actieve vrouwenactiviste die tegen het regime in opstand kwam aan de universiteit samen met nog vele medestudenten in 1999. Deze opstand werd bloedig neergeslagen en Darya vloog voor twee jaar in de gevangenis. Haar man kon gelukkig ontsnappen en dook onder. Na twee jaar lieten ze haar eindelijk vrij en dachten ze dat Darya hen naar haar man zou leiden maar dat gebeurde gelukkig niet.

Darya leidde de Iraanse geheime dienst om de tuin door zich te laten wegbrengen naar haar man verborgen in de kofferruimte van een wagen. Daarop besloten ze beiden te vluchten naar Turkije, waar ze een inreisvisum kregen voor België. De man die de papieren overhandigde vertelde er nog bij dat België een heel mooi land was en dat ze zeker het atomium moest gaan bezoeken, alsof ze op dat moment wist wat het atomium was. Ondertussen woont ze al 17 jaar met haar man in België. Vandaag heeft het koppel drie tandheelkundepraktijken, in Brussel en Antwerpen. In 2014 richtte ze de actiegroep Let Iranian Women Enter Their Stadiums op. Na mijn aankomst in België werd ik meteen fan van de Rode Duivels. In een stadion voel je vreugde en verbondenheid. Dat is hoe ik de essentie van vrijheid ervaar.’

Darya voelt het ‘islamisme’ oprukken in Europa, in België. ‘Ik heb geleefd in een islamitische staat waar religieuze wetten gelden. Ik ben er bang voor. Jullie zouden ook banger mogen zijn. We moeten ons ertegen verdedigen. Ik verzet me tegen al wie zegt dat kritiek op het islamisme polariseert en terreur in de hand werkt. Kritiek geven is belangrijk. In mijn thuisland zitten alle kritische stemmen in de gevangenis of in ballingschap.’ Na haar bevlogen toespraak was er nog een vragenronde en daarna werd iedereen uitgenodigd op een hapje en een drankje, waarmee meteen een geslaagde avond ten einde kwam.
(het Lenniks N-VA bestuur samen met Darya Safai)