...

Haaltert – Schuldig verzuim

haaltert

SCHULDIG VERZUIM

In Haaltert deed er zich alweer een nieuw politiek feit voor : Katleen Van der Straeten geeft haar ontslag als CD&V-gemeenteraadslid. Zij wil het niet met zoveel worden gezegd hebben, maar kon haar stem in de gemeenteraad moeilijk nog in overeenstemming brengen met haar geweten. Men kan niet anders dan haar beslissing respecteren. Zij zal worden vervangen door een trouwe partijsoldaat die wel moeiteloos de praatpop zal spelen.

De gemeenteraad hoeft niet vol te zitten met universitairen. Liefst niet zelfs, want de gemeenteraad is best een afspiegeling van de maatschappij. Toch hebben alle partijen in Haaltert boter op hun hoofd bij de keuze van hun politiek personeel. Van iemand met een IQ van tegen het vriespunt moet men geen warm water verwachten.

De ontgoocheling droop ook van de krant in het interview met de burgemeester van Staden, Francesco Vanderjeugd, in het Nieuwsblad van 3 oktober 2016. Hij liet optekenen dat politiek niet alleen draait om idealisme, maar vaak om macht. Hij zei : “Macht geeft je een stem in elk gesprek. Het geeft je inzage in alle dossiers, een voetje voor in alles wat er in de wereld gebeurt. Dat is heel aanlokkelijk.”

Macht brengt invloed in het gemeentehuis met zich mee. Het gaat om invloed in subsidies, benoemingen, bouwvergunningen,…, tot op het persoonlijke voor de raadsleden af. Het gaat om de samenstelling van dossiers. Het gaat nog steeds om cliëntelisme en zelfbediening en niet enkel om het algemeen belang. Wie eerst weet, eerst maalt.

Democratie is niet meer of niet minder dan het uitbesteden van onze stem aan diegenen waarvan we denken dat hij/zij ons belang zal vertegenwoordigen. Politici hebben de morele en materiële plicht aanvaard om te handelen in het belang van de gemeenschap. Indien zij dit niet doen, plegen zij eigenlijk schuldig verzuim tegenover hun eigen kiezers. De gemeenteraadsleden van Haaltert hebben van de kiezers de verantwoordelijkheid gekregen om te besturen, maar verhinderen net zelf dit besturen.

Het gemak waarmee de kiezer aan de kant wordt geschoven getuigt van ongezien cynisme en voedt de antipolitiek. Na de verkiezingen het riedeltje afspelen van “dit hadden we niet zien aankomen, maar de kiezer heeft gesproken en heeft altijd gelijk” is praat na zes jaar vaak.

Elke vorm van betrokkenheid loon de moeite. De politiek, ook de lokale politiek, is te belangrijk om enkel aan politici over te laten. De kiezer kan jammer genoeg zijn stem niet terugeisen, maar kan wel zijn stem laten horen.

Als onze gemeenteraadsleden niet willen dat we in lange periode van onzekerheid terechtkomen, is het tijd om te handelen en rond de tafel te gaan zitten.
Nu.

Koen De Court