...

Fried Ringoot stal harten in het koetshuis te Roosdaal

Fried Ringoot stal menige harten afgelopen donderdag bij de première van zijn nieuwe zaal theatershow “En wat nu?” In het GC het Koetshuis van Roosdaal. Reeds lang voor aanvang stonden al mensen in rijen om hun kaarten af te halen of om nog kaarten te kopen. Een opsteker voor Fried en de ganse organisatie. Ook collega artiesten zoals Nicky Jones, Willy sommers, Bart, Kris baert, Herbert Verhaeghe e.a. tekenden present voor deze avond. Zijn vriend Marc Huylebroeck wou ook deze gelegenheid niet missen en wou absoluut Fried steunen met zijn aanwezigheid. Kortom iedereen had wel zijn of haar reden om er bij te zijn.
Image00009
Met een tien-tal minuten vertraging kwam Fried dan eindelijk het podium op gerold, letterlijk want Fried zit zoals iedereen wel weet in een rolstoel. Na kennis gemaakt te hebben (op zijn typische manier) met het talrijk opgekomen publiek stak hij van wal. Hij had het onder andere over de discretie bij de dokter van de mutualiteit en hoe die zijn dossier behandelde. Dat gans de wachtzaal kon meeluisteren moest je er volgens Fried maar bijnemen. Menig toeschouwer zat met de tranen in zijn ogen van het lachen.

En dan was het tijd voor een eerste ingetogen moment met een liedje over de zee, waar Fried momenteel woont, en dat reeds gedurende één jaar. In dat lied beschreef hij op sublieme, eenvoudige wijze het gevoel dat hij had toen hij voor de laatste keer met zijn voeten in die zee stond. Je voelde als toeschouwer zo het water en de golven rond je tenen kringelen. Hij gaf daarbij ook de bemerking mee dat je moet blij zijn met wat je nog kan, en niet treuren voor wat je niet meer kan.
Image00014
Na nog wat grappen en grollen over zijn bedevaart om een handbyke te bekomen schoven we langzaam maar zeker richting pauze. Tijdens de pauze vernamen we van verschillende mensen die we spraken, dat hun verwachtingen volledig werden ingelost. Namelijk een grote portie humor gemengd met af en toe een gepaste dosis sentiment en levenswijsheid. Eigenlijk voor ieder wat wils zonder minder aangename onderwerpen uit de weg te gaan. Kanker is kanker en gehandicapt is gehandicapt en niet een persoon met een beperking, typisch Fried.
Image00005
En na de pauze ging Fried op hetzelfde Elan verder en maakten we kennis met zijn nieuwe buren. Zo beschreef hij bakker Wim die hem meenam naar de voetbal (club Brugge) maar daar geen fluit van de voetbal zag omdat op de hoogte van zijn ogen een baar was om de mensen in een rolstoel te beveiligen. Ook Mark de eigenaar van het lunapark passeerde de revue. Maar we maakten ook kennis met de lunapark bezoekers. zo had hij het over “opa jeton” die ieder jaar met de ganse familie naar zee kwam. daar kocht de man voor een kapitaal aan jetons en mochten alle kinderen en kleinkinderen spelen. alleen al de blije gezichten van de familie maakten opa zielsgelukkig.
Image00027
Op het einde van de show kwamen we terug tot de vraag:” En wat nu?” Een vraag waarop Fried eerlijkheidshalve moest bekennen dat hij het antwoord ook niet wist! Hij gaf iedereen wel de raad om te genieten van het nu, het tegenwoordige. Want zo ging hij verder niemand weet wat er in de toekomst nog volgt. Geniet van ieder moment dat je kan en leef zo gaf hij ons nog mee. Na de bloemen van Yolande in ontvangst te hebben genomen (wat op een premièrevoorstelling hoort), bedankte de zaal hem met een staande ovatie.
Image00023
Wil je Fried zelf aan het werk zien (zeker een aanrader) of wil je hem boeken voor een voorstelling,  je vindt alles op www.friedtheater.be
meer foto’s: klik hier